Huilen van geluk
“Ik moet soms spontaan huilen, maar ik snap niet waarom, want het is niet van verdriet.”
Tim was bezig met topografie. Hij was in de atlas de wateren over de wereld aan het opzoeken en maakte een lijstje in zijn opdrachtenboek. Van topografie wordt hij altijd enthousiast.
“Misschien als je iets aan het doen bent dat je echt heel fijn vindt, kom je in een soort flow, dan zit je lekker in je vel en dan krijg je niet verdriet-stofjes in je lijf, maar het geluksstofje endorfine. Misschien bedoelen ze daarmee wel de uitdrukking huilen van geluk. Ja… zoiets ja, zo voelt het.”
